"Derren Brown zabiera czytelnika w przedziwną podróż po swoim niezwykłym umyśle. Oscyluje wokół magicznych sztuczek, które wykonywał w zatłoczonych restauracjach na początku swojej kariery. Autor rozważania o psychologii w pełen uroku sposób miesza z opowieścią o tym, co można nucić podczas mycia zębów.
Derren Brown showman, hipnotyzer. W 1999 r. został poproszony o poprowadzenie telewizyjnego programu o telepatii. Program odniósł natychmiastowy sukces i przyniósł mu niewątpliwą renomę, a także otoczkę tajemnicy. Magik poprowadził kolejne programy. W 2003 roku zrobił międzynarodową furorę, gdy w jednym z nich na żywo rozegrał partię rosyjskiej ruletki."
Derren Brown jest niesamowitą postacią w dzisiejszym showbiznesie. Kiedyś określił się, podobno niechcący, jako "psychologiczny iluzjonista". Określenie to jest w zasadzie poprawne, ale pomija wiele ważnych cech Browna. Jest niezwykle charyzmatyczny, inteligentny i zabawny, co odzwierciedla jego książka. Jego programy są znane na całym świecie, a on sam, co jest raczej rzadko spotykane, nie wzbrania się przed tłumaczeniem swoich sztuczek, a często także demaskuje osoby, które jego zdaniem okłamują i wykorzystują innych. Derren wzbudza natychmiastową sympatię, a to co robi jest tak wciągające, że nawet moja szanowna rodzina, która spać chodzi tuż po dobranocce, nie wzbraniała się, a wręcz kazała mi puścić sobie kolejny odcinek.
"Wyznania magika" to jego autobiografia, jednak nie jest to ten rodzaj autobiografii, do której jesteśmy przyzwyczajeni. Chronologia i szczegółowe opisy każdego roku życia wylatują przez okno, my zaś pozostajemy w głowie Browna, poznając kilka sztuczek i anegdotek. Brown opisuje, z właściwym sobie urokiem, jeden z wieczorów, który spędził w restauracji, zabawiając ludzi sztuczkami karcianymi. Tłumaczy je, a także pokazuje, jak łatwo czytać ludzi dzięki ich zachowaniom. I to właśnie jest jego największa "sztuczka" - ma niesamowity dryg i umiejętność odcyfrowywania zachowań i mowy ciała i na tym głównie opiera się jego magia. Psychologia i jeszcze raz psychologia, Panie i Panowie.
Oprócz tego, mamy również możliwość poznać kilka ciekawych sytuacji z życia magika, jak wyglądało jego życie oraz jakie dylematy stoją przed nami, kiedy wzywamy na nasze piętro windę. Brown ma naprawdę coś do powiedzenia na każdy temat i czyni to z prawdziwym wdziękiem, a jego przemyślenia są niezwykle interesujące i czyta się je z przyjemnością.
Jego styl pisania jest bardzo lekki i przyjemny, chociaż muszę przyznać, że przypisy czasem zajmowały na kartkach więcej miejsca niż tekst rozdziału, przez co czasem zapominałam, co było napisane na poprzedniej stronie. Jednak mam dla niego tyle sympatii, a przypisy były zwykle tak zabawne, że z czystym sumieniem mu to daruję.
Na deser wklejam link do jednego z ostatnich i chyba najbardziej kontrowersyjnego programu Derrena "Apocalypse"
(I wtedy się obudziłam. I zaraz umarłam.)
Ocena: 7,5/10
Derren Brown showman, hipnotyzer. W 1999 r. został poproszony o poprowadzenie telewizyjnego programu o telepatii. Program odniósł natychmiastowy sukces i przyniósł mu niewątpliwą renomę, a także otoczkę tajemnicy. Magik poprowadził kolejne programy. W 2003 roku zrobił międzynarodową furorę, gdy w jednym z nich na żywo rozegrał partię rosyjskiej ruletki."
Derren Brown jest niesamowitą postacią w dzisiejszym showbiznesie. Kiedyś określił się, podobno niechcący, jako "psychologiczny iluzjonista". Określenie to jest w zasadzie poprawne, ale pomija wiele ważnych cech Browna. Jest niezwykle charyzmatyczny, inteligentny i zabawny, co odzwierciedla jego książka. Jego programy są znane na całym świecie, a on sam, co jest raczej rzadko spotykane, nie wzbrania się przed tłumaczeniem swoich sztuczek, a często także demaskuje osoby, które jego zdaniem okłamują i wykorzystują innych. Derren wzbudza natychmiastową sympatię, a to co robi jest tak wciągające, że nawet moja szanowna rodzina, która spać chodzi tuż po dobranocce, nie wzbraniała się, a wręcz kazała mi puścić sobie kolejny odcinek.
"Wyznania magika" to jego autobiografia, jednak nie jest to ten rodzaj autobiografii, do której jesteśmy przyzwyczajeni. Chronologia i szczegółowe opisy każdego roku życia wylatują przez okno, my zaś pozostajemy w głowie Browna, poznając kilka sztuczek i anegdotek. Brown opisuje, z właściwym sobie urokiem, jeden z wieczorów, który spędził w restauracji, zabawiając ludzi sztuczkami karcianymi. Tłumaczy je, a także pokazuje, jak łatwo czytać ludzi dzięki ich zachowaniom. I to właśnie jest jego największa "sztuczka" - ma niesamowity dryg i umiejętność odcyfrowywania zachowań i mowy ciała i na tym głównie opiera się jego magia. Psychologia i jeszcze raz psychologia, Panie i Panowie.
Oprócz tego, mamy również możliwość poznać kilka ciekawych sytuacji z życia magika, jak wyglądało jego życie oraz jakie dylematy stoją przed nami, kiedy wzywamy na nasze piętro windę. Brown ma naprawdę coś do powiedzenia na każdy temat i czyni to z prawdziwym wdziękiem, a jego przemyślenia są niezwykle interesujące i czyta się je z przyjemnością.
Jego styl pisania jest bardzo lekki i przyjemny, chociaż muszę przyznać, że przypisy czasem zajmowały na kartkach więcej miejsca niż tekst rozdziału, przez co czasem zapominałam, co było napisane na poprzedniej stronie. Jednak mam dla niego tyle sympatii, a przypisy były zwykle tak zabawne, że z czystym sumieniem mu to daruję.
Na deser wklejam link do jednego z ostatnich i chyba najbardziej kontrowersyjnego programu Derrena "Apocalypse"
(I wtedy się obudziłam. I zaraz umarłam.)
Ocena: 7,5/10
0 komentarze:
Prześlij komentarz